WAARSCHIJNLIJK BEGON HET IN 1715

Het was waarschijnlijk in het jaar 1715 dat voor het eerst zendelingen Nepal bezoeken. Het waren Kapucijner paters die op uitnodiging van koning Malla in de Kathmandu vallei aankwamen.

Pater Sharma Anthony Francis, het hoofd van de Katholieke Missie sinds 1983, zegt hierover:

"De zendelingen hadden volmacht gekregen om het evangelie te prediken en zelfs om een kerk te bouwen in het Lalitpur district met de naam Our Lady's Assumption".

Deze kerk is gebouwd in 1760 en in Bhaktapur werd er nog een kerk gebouwd, "Annunciation of Our Lady".

Nadat Prithvi Narayan Shah aan de macht was gekomen werd Nepal officieel een Hindoe-koninkrijk en werd de priesters opgedragen om Nepal te verlaten, de Nepalezen waren er van overtuigd dat ze Britse spionnen waren!

In 1769 verlieten de priesters Nepal en met hen vele Nepalese Christenen. Ze verhuisden naar India, naar Chuhari in Noord Bihar. Er bleef maar één priester achter tot zijn overlijden in 1810.

DE VERANDERING IN 1951

Voor zover bekend is er in de tussenliggende periode tot 1952 geen sprake van Christelijke activiteiten in Nepal.

In 1952 verandert dat. In Noord India woonden voor die tijd Nepalese christenen en zendelingen die toen Nepal binnen trokken. Vanaf ongeveer die tijd begonnen twee zendingsorganisaties met hun werk in Nepal, de Nepal Band (later is de naam veranderd in de International Nepal Fellowship) en United Mission to Nepal, een samenwerkingsverband van drie bestaande zendingsorganisaties.

Volgens gegevens van de overheid zou nu 1.4% van de bevolking christen zijn. Nauwkeurige en betrouwbare cijfers zijn niet bekend.

ENORME GROEI VAN DE KERK

Tot 1990 was de kerkgroei relatief gering. Door de politieke veranderingen dat jaar kwam er relatief meer vrijheid om je geloof te belijden. Door deze vrijheid ontstond er een snelle toename van het aantal kerken en denominaties.

Door de bank genomen zijn de kerken in Nepal echt Nepalese kerken. De directe medewerking van zendelingen is zeer minimaal. De Nepalesen hebben zelf het iniatitief genomen om het evangelie te delen en kerken te stichten.

HET NEPALESE KARAKTER VAN DE KERK

Ondanks het feit dat het leiderschap van de kerken in handen van de Nepalezen zelf ligt, hebben ze toch een aantal gebruiken en gewoontes van buitenlandse kerken overgenomen.

De Nepalese kerk lijkt in veel opzichten op de Nieuw Testamentische kerk. Grote theologische meningsverschillen komen er bijna niet voor. Tot op de dag van vandaag groeit de kerk hard!

Over het algemeen is er vrij veel vrijheid voor de christenen en accepteert de bevoking hun aanwezigheid (in afgelegen gebieden is dat soms niet zo). Door de meerderheid van Hindoes en Boeddhisten wordt het Christendom nog steeds beschouwd als een vreemde, buitenlandse religie. Als een familielid Christen wordt krijgt die vaak te maken met grote tegenwerking en soms worden ze zelfs uit de familie verbannen.

In 2018 is er een verandering in de grondwet gekomen, die het evangeliseren en het veranderen van geloof strafbaar stelt. Alhoewel dat tot op dit moment nog weinig gevolgen heeft gehad, is er hier en daar toch een toename van vervolging.

Bron: Wikipedia